“Less is More”, een prachtige slogan maar mijns inziens veel te vaak verkeerd geïnterpreteerd.
Laat ik eerst even kort iets toelichten voordat ik verder ga.
Als vader van twee zoons heb ik meegeholpen met het trainen van de F-jes (voetbal). Tijdens een KNVB pupillen training begon de docent met het feit dat kinderen leren in de volgorde T I C. TIC staat hier voor Techniek, Inzicht, Communicatie. Kinderen leren allereerst om te gaan met de bal aan hun voeten, ze lopen dus continue met de blik naar beneden en hebben geen zicht op hun medespelers. Zodra dit een beetje lukt gaat de blik omhoog en beginnen zij inzicht te krijgen in het spel, maar ze spelen nog niet samen! Als derde stap gaan ze samenwerken en gaan ze met elkaar communiceren. Van dichtbij heb ik kunnen zien dat dit traject minimaal 5 jaar duurt (en voor sommigen nog langer!).
Deze volgorde herken ik steeds meer om mij heen. Met mijn bedrijf begonnen we met detacheren, gingen vervolgens adviseren en enige tijd later trainen en uitdragen. Ook in de ontwikkeling binnen je vakgebied doorloop je dezelfde stappen. Technieken moeten worden aangeleerd, door ze toe te passen ontstaat inzicht en pas veel later ga je nieuwe medewerkers ondersteunen.
Terug naar mijn stelling. Binnen projectmanagement land, die gedomineerd wordt door projectmanager van de eerste lichting (periode vanaf 1980 waarin veel methoden en software werd ontwikkeld), wordt de laatste 10 jaar de nadruk gelegd op factoren die passen in de leerfase ‘Inzicht’. Logisch daar niet van, maar mijns inziens gevaarlijk voor de nieuwe generatie pm’s. Daarnaast is vanaf het midden van de jaren ’90 het vakgebied projectmanagement steeds meer gezien als ‘instapvak’ in plaats van ‘doorgroeivak’. Studenten wilden, en willen, direct na hun studie door als projectmanager. De markt heeft dit in de ICT hype van de jaren ’90 toegestaan en ondersteund.
Door het ontbreken van goede projectmanagement ‘basis’ studieopleidingen en de uitstraling van de huidige generatie dat projectmanagement gaat om de inzicht componenten en minder de tools en technieken staat er een generatie jonge projectmanagers op die van mening zijn dat tools/technieken er minder (of niet) toe doen. Dat ICT systemen alle problemen zullen oplossen.
Misschien ben ik met mijn 46 jaar van de oude stempel maar ik vind dat je geen sr. projectmanager kunt zijn als je nog maar 35 bent!
“Less is more” is een uitkomst van een lange periode waarin je de bestaande technieken en theorieën tot je neemt, deze toepast in een omgeving waarin je wordt ondersteund en gecoacht. Pas dan kun je op basis van deze kennis en ervaring je tools en methoden gaan ‘uitkleden’ tot de juiste mix die binnen je project nodig is.
Ofwel is mijn verzoek aan de huidige senior generatie projectmanagers, die ik overigens zeer hoog heb staan, de nieuwe garde mee te nemen in het volledige traject van Techniek en Inzicht en daarmee dus zelf door te groeien naar Communicatie! Pas dan zullen ook de nodige wetenschappelijke onderbouwingen worden opgepakt en gewaardeerd.
Groet,
Ed van der Tak
Ramus Planning Professionals
